وابستگی شدید اتحادیه اروپا به چین در تولید دارو
تاریخ انتشار: ۲۵ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۹۹۵۸۳
نتایج یک بررسی از وابستگی شدید آلمان و اروپا به کشورهای آسیایی و بخصوص چین در زمینه تولید دارو اشاره میکند و اتحادیه اروپا تلاش میکند با کاهش این وابستگیها مشکلات خود در زمینه کمبود دارو را حل کند. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، هفته نامه "اشپیگل" در مطلبی نوشت: در دوران 20 ساله اخیر تولید دارو به طور فزاینده ای از اروپا به آسیا منتقل شده است که این شرایط منجر به وابستگی شدید آلمان و اروپا به کشورهای خارجی - و برای مدتی منجر به کمبودهای مکرر شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در سال 2000، حدود دو سوم از مواد فعال ژنریک در اروپا و یک سوم در آسیا تولید شد. طبق مطالعه ای که توسط مشاور مدیریت MundiCare به نمایندگی از انجمن صنعتی Pro Generics انجام شد، این نسبت اکنون معکوس شده است: دو سوم از مواد فعال در حال حاضر از کشورهایی مانند چین یا هند می آیند.
در این بررسی 560 ماده موثره را در سال 2020 بررسی کرد و نشان داد که 93 مورد از این مواد فعال فقط در خارج از اروپا تولید می شوند. همانطور که اغلب اتفاق می افتد، دلیل آن در هزینه ها نهفته است: ژنریک ها عمدتاً به دلیل قیمت پایین خود به بازار می آیند و رقابت نیز شدید است.
البته تنگناها و کمبودهایی در آلمان و اروپا مانند تاموکسیفن و شربت تب بر در زمستان گذشته عمدتاً به دلیل خروج تولیدکنندگان ژنریک از بازار بود. مشکلات زنجیره تامین این مشکل را تشدید کرد. با این حال، نمیتوانیم تأیید کنیم که شرایط اقتصادی دشوار فعلی در چین دلیل کمبود در اینجا است.
با این حال، با توجه به نقش مهم چین در کل زنجیره تامین دارو، مشکلات موجود در این کشور حداقل تا حدی به کمبودها کمک می کند. سیاست پکن در برابر کووید صفر به شدت زنجیره تامین را مختل کرده و اقتصاد چین از زمان پایان همهگیری در حال بهبود است اما این روند بسیار کندتر از آنچه انتظار میرفت ادامه دارد.
به گفته انجمن فدرال تولیدکنندگان دارو در آلمان، جهانی شدن تولید دارو منجر به زنجیره های تامین پویا با امکانات تولیدی متفاوت در سراسر جهان شده است. بر این اساس اگر برخی تامین کنندگان در آسیا با شکست مواجه شوند، گلوگاههای تحویل میتواند به سرعت در سراسر جهان ایجاد شود.»
در این بررسی آمده است: این وضعیت با مثال ایبوپروفن توضیح داده می شود: حق ثبت اختراع این ماده فعال محبوب در برابر تب، دندان درد یا کمردرد در سال 1986 منقضی شد. ایبوپروفن عمومی از آن زمان در دسترس بوده است و فشار هزینه آن بالاست. امروزه، تنها شش تولیدکننده در سراسر جهان، ژنریک های ایبوپروفن را تولید می کنند که چهار تای آنها در آسیا از جمله در کشورهای چین و هند هستند. این شش شرکت، ماده فعال ایبوپروفن را با مواد کمکی مناسب در یک قرص فشرده و سپس قرص ها را بسته بندی می کنند.
اما چین نه تنها ژنریک های کامل ایبوپروفن را تولید می کند، بلکه در بسیاری از مکان ها ماده فعال ایبوپروفن را نیز تولید می کند که سپس در هند یا ایالات متحده به یک قرص یا تب بر تبدیل می شود. به گفته شرکت مشاوره Daxue Consulting در پکن، حدود 40 درصد از مواد فعال دارویی جهان در جمهوری خلق چین تولید می شود. حدود 70 درصد از کل داروهای تولید شده در اروپا و ژاپن حاوی مواد فعال جمهوری خلق هستند.
همین امر در مورد هند نیز صدق میکند: اگرچه این کشور بزرگ قرصها و تب برهای زیادی تولید میکند، اما شرایط این کشور مشابه چین نیست. هند مجبور است قطعات زیادی به خصوص از چین وارد کند. این یکی از دلایلی است که هزینه های تولید در هند 20 درصد بیشتر از جمهوری خلق است.
بر اساس یک مطالعه در سال 2021 توسط اندیشکده RIS در دهلی، هند 90 تا 100 درصد برای برخی از مواد موثره مهم مانند پاراستامول، پنی سیلین، ویتامین B12 و ایبوپروفن به چین وابسته است. به عبارت دیگر: هند ایبوپروفن ژنریک را برای بازار جهانی تولید می کند. اما خود ایبوپروفن - و در نتیجه ماده فعال مهم - تقریباً همیشه از چین می آید.
یکی از دانشمندان این بررسی میگوید: موقعیت غالب جمهوری خلق چین در مواد فعال عمدتاً به دلیل گزینههای تولید مقرونبهصرفه در چین با تأسیسات تولید اثباتشده و بزرگ، هزینههای انرژی نسبتاً پایینتر و سیاست زیستمحیطی کمتر سختگیرانه است. با این حال، پکن در حال حاضر در حال افزایش مقررات زیست محیطی برای این بخش است. آلودگی شدید محیطی ناشی از تولید مواد موثره و ترکیبات شیمیایی آنها یکی از دلایلی بود که اروپا از واگذاری این بخش به آسیا خوشحال شد.
روزنامه ژاپنی Nikkei Asia به مطالعه شرکت مشاوره مدیریت PwC در فرانسه اشاره کرد که بر اساس آن هر مرحله تولید در تولید مواد فعال متکی به فناوری های بالقوه مضر برای محیط زیست است. بنابراین مدیریت صحیح زباله های خطرناک و تضمین ایمنی برای شرکت ها هزینه بر است.
بنابراین سیاست زیست محیطی معقول چین در این بخش هزینه های تولید جهانی دارو را افزایش می دهد. به عنوان مثال، زمانی که شرکت Anhui Bayi Chemical، تولید کننده نیتروکلروبنزن - پیش ساز اصلی مسکن پاراستامول - مجبور شد کارخانه خود را در پایان سال 2020 به دلیل نگرانی های زیست محیطی تعطیل کند، این منجر به افزایش شدید قیمت پاراستامول شد. به این ترتیب از ایالات متحده و اتحادیه اروپا گرفته تا هند و ژاپن، دولتها اکنون به طور فزایندهای به دنبال راههایی برای تضمین استقلال بیشتر در زنجیره تامین دارو و استقلال بیشتر در این زمینه هستند.
توافق مجارستان با روسیه برای توسعه نیروگاه اتمی با وجود مخالفت اتحادیه اروپاپیام تلخ اتحادیه اروپا به جمهوری آذربایجانانتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: اخبار چین اتحادیه اروپا اتحادیه اروپا زنجیره تامین جمهوری خلق تولید دارو زیست محیطی ماده فعال مواد فعال هزینه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۹۹۵۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامههای آمریکا و اروپا برای نفوذ در قفقاز
آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاقند جمهوری آذربایجان را تحتفشار بگذارند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقهای تعیینکننده است. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، الچین خالدبیلی روزنامهنگار ینی مساوات با نگارش یادداشتی با عنوان «کاخ سفید گامبیت(ابرمرد خیالی آمریکایی) قفقاز را آغاز کرد اما باکو به آن پایان داد» مینویسد: به نظر میرسد که آمریکا و غرب مصمم به توسعه بیشتر برای نفوذ در قفقاز جنوبی هستند. در هر صورت اخیراً پیامهای محافل سیاسی غرب در خصوص این منطقه به وضوح محتوای تقابلی شدیدی با باکو و مسکو دارد. بنابراین محافل سیاسی غربی سعی دارند روسیه را به عنوان منبع اصلی تنش نظامی-سیاسی در قفقاز جنوبی معرفی کنند. آنها از این ادعاها برای استدلال در مورد اهمیت حذف قفقاز جنوبی از حوزه نفوذ روسیه استفاده میکنند.
همچنین باید توجه داشت که این ادعاهای آمریکا و غرب برای شرایط فعلی تا حدودی اغراقآمیز است. حداقل به این دلیل که اخیراً آمریکا و غرب عامل محرک افزایش تنش نظامی-سیاسی در این منطقه بودهاند، نه روسیه. در هر صورت، نتایج ژئوپلیتیک کنفرانس مشترک بین آمریکا، اتحادیه اروپا و ارمنستان در بروکسل به تدریج خود را نشان داده و این را میتوان تحریک بروکسل با هدف تأثیرگذاری مستقیم بر جهتگیری فرآیندهای ژئوپلیتیک منطقهای دانست.
نکته این است که تحریک بروکسل در درجه اول تلاشی برای مداخله در وضعیت ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی است. زیرا آمریکا و اتحادیه اروپا در تلاش هستند تا در این منطقه بر روی ارمنستان مانورهای ژئوپلیتیکی انجام دهند.
ارمنستان به عنوان کشوری که متحمل شکست نظامی در جنگ دوم قرهباغ شد، به یک سد ضعیف در منطقه تبدیل شده است. از این رو، آمریکا و اتحادیه اروپا به قصد تقویت مجدد ارمنستان تلاش میکنند این کشور را که پایگاه نظامی- سیاسی خود در منطقه میدانند، بار دیگر به یک عامل ژئوپلیتیک تبدیل کنند و بیشتر اقدامات انجام شده پس از تحریک بروکسل در راستای همین هدف است.
اول از همه، آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاقاند جمهوری آذربایجان را تحتفشار بگذارند و از بازی خارج کنند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقهای تعیینکننده است. با ایجاد شرایط جدید منطقهای، تلاش شد تا مواضع منطقهای ارمنستان تقویت و به پایگاهی مؤثر تبدیل شود. این بدان معنا بود که یک تهدید واقعی برای منافع ملی آذربایجان و روسیه در حال ظهور است.
البته جمهوری آذربایجان نمیتوانست ناظر این طرحهای آمریکا و اتحادیه اروپا بماند. بنابراین، باکو ابتدا به تحریک بروکسل واکنش تندی نشان داد و سپس اعلام کرد که اجازه دخالت در قفقاز جنوبی را نخواهد داد. بعدها محافل رسمی آذربایجان با انجام مانورهای سیاسی از جمله اتحاد با روسیه، تأثیرات تحریک آمریکا و اتحادیه اروپا را تقریباً خنثی کردند و با آن، در واقع، سناریوهای جدید غرب در قفقاز جنوبی مسدود شد و شکست خورد.
در واقع باکو پیام روشنی داد که میتواند روابط متقابل با کرملین را بیشتر توسعه دهد. بنابراین جمهوری آذربایجان دارای پتانسیل ژئوپلیتیکی گستردهای برای مشارکت استراتژیک با روسیه است. به ویژه، در حال حاضر یک آشتی نسبتاً جدی بین منافع آذربایجان و روسیه در قفقاز جنوبی وجود دارد. کرملین در تلاش است از مواضع روسیه در منطقه که هدف آمریکا و غرب است محافظت کند. باکو مصمم است مانع از تلاش آمریکا و اتحادیه اروپا برای مداخله در قفقاز جنوبی با دور زدن آذربایجان از طریق ارمنستان شود. از این نظر مشکل اصلی مشترک جمهوری آذربایجان و روسیه در منطقه تقریباً مشابه است.
بنابراین تفاهم تاریخی میان باکو و کرملین در آستانه سفر الهام علیاف رئیسجمهور آذربایجان به مسکو کافی است تا بسیاری از کشورهای غربی را ناامید کند. بدین ترتیب، رهبری سیاسی هر دو کشور موفق شدند خیلی زودتر از موعد بر سر خروج نیروهای حافظ صلح روسیه از خاک آذربایجان به توافق برسند. اما آمریکا و غرب امیدوار بودند که همین موضوع منجر به درگیری جمهوری آذربایجان و روسیه شود و ناکامی در این امر به ناچار منجر به اختلال در برنامههای تغییر وضعیت منطقه شد.
جالب است که محافل سیاسی غرب، به ویژه آمریکا، هر چند دیر متوجه شدند که اشتباهات کاملاً جدی در قفقاز جنوبی صورت گرفته است. بنابراین به نظر میرسد آمریکا که قصد دارد جمهوری آذربایجان را در فرآیندهای منطقهای مشترک با اتحادیه اروپا و ارمنستان به پسزمینه بکشاند، با مانورهای انعطافپذیر باکو درمانده شده است. در هر صورت، این واقعیت که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا مجبور شد برای گفتگو در مورد وضعیت قفقاز جنوبی، تلفنی با رئیسجمهور الهام علیاف تماس بگیرد، نکاتی را آشکار کرد.
نکته این است که کاخ سفید قبلاً درک کرده که دستیابی به اهداف ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی با دور زدن جمهوری آذربایجان از طریق ارمنستان امکانپذیر نخواهد بود. اگر کاخ سفید دریچهای برای همکاری ژئوپلیتیکی با باکو باز نگه ندارد، تردیدی وجود ندارد که باکو از بستن «درب منطقه» به روی غرب دریغ نخواهد کرد و این ممکن است راه را برای شکست بعدی سیاست غرب در قفقاز جنوبی هموار کند.
ظاهراً «گامبیت قفقاز جنوبی» که توسط تحرکات آمریکا و اتحادیه اروپا آغاز شد، با شکست مواجه شد، اگرچه ارمنستان در «وضعیت قربانی اصلی» باقی ماند، اما در واقع دستان آمریکا و اتحادیه اروپا برای آن خالی ماندند. از این منظر، میتوان در نظر گرفت که اگرچه کاخ سفید «گامبیت قفقاز» را آغاز کرد، اما دقیقاً باکو بود که با موفقیت به آن پایان داد و در نتیجه، این ارمنستان بود که بازنده اصلی باقی ماند.
به موازات همه اینها، سفر الهام علیاف رئیسجمهور آذربایجان به مسکو با نتایج موفقیتآمیزی به پایان رسید و وضعیت نسبتاً بدی را برای سناریوهای غربی در قفقاز ایجاد کرد. زیرا رهبران جمهوری آذربایجان و روسیه توانستند روشن کنند که هیچ تناقضی بین دو کشور وجود ندارد و علاوه بر این، بیانیه مسکو در مورد فعالیت اتحاد دو کشور در پیشزمینه قرار گرفت. در چنین شرایطی، تردیدی وجود ندارد که نقشههای غرب در قفقاز جنوبی در معرض خطر بزرگی قرار دارد.
عدم تمایل جمهوری آذربایجان به روند ادغام در اروپاعلیاف: فعالیت مرکز نظارت مشترک روسیه و ترکیه به پایان رسیدعلیاف: آذربایجان هرگز به اوکراین سلاح نمیدهدانتهای پیام/